In memoriam
Vandaag hebben we afscheid moeten nemen van onze lieve cavia Tony. Hij was maar liefst bijna 7 jaar ons vriendje. Kleine DD was behoorlijk van slag en dat is ook logisch want op 8 jarige leeftijd heeft ze (gelukkig) nog niet veel afscheid hoeven nemen van dierbaren. Oke, ik weet het het is een cavia maar toch! Hoort er ook bij. Grote DD kwam 's avond (het was eigenlijk haar cavia) En samen hebben we hem plechtig in een doosje afgelegd. DD had een mooie tekening gemaakt en die ging natuurlijk met Tony mee.
Ach, en dan zie je dat een lach en een traan dicht bij elkaar liggen.
En nu zit de kleine meid "The Voice" te kijken en is het verdriet weer over.
Was toch wel leuk om zo afscheid te nemen van ons vriendje.
Dag Tony...
Ach arme Tony,ik moest alleen wel even lachen om de titel van het blogje,sorry!!
BeantwoordenVerwijderenAch....wat sneu, maar hij heeft gelukkig een hoge leeftijd behaald.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes
Ines
Het is altijd triest om van een huisvriendje afscheid te nemen. Als je het voor je dochters dan op een mooie manier kunt doen helpt veel.
BeantwoordenVerwijderenVoor zo'n kind doet dat wel iets.
BeantwoordenVerwijderenToen onze kids klein waren hebben we dit ook meegemaakt met een cavia,verdriet alom,ook moest ie net als bij jou in een doosje met wat bloemetjes begraven worden.
Ach wat sneu. Tony had ook wel een respectabele leeftijd bereikt. Maar het verdriet is er niet minder om.
BeantwoordenVerwijderenTjonge Heleen, je blogtitel, daar moest ik toch, ondanks dit verdrietige bericht, erg om lachen. Maar Cavinee is in rust, ik zal maar geen grapjes maken over honden in parkjes die ook gaan graven...
BeantwoordenVerwijderenTja, het was wel een dotje, jullie cavinee. Ben wel benieuwd of jullie een psalm hebben gezongen tijdens de begrafemis (geen schrijffout)...
Heel herkenbaar... kinderen kunnen intens verdrietig zijn maar voor je het weet is hun aandacht (gelukkig) weer bij leuke dingen. Maar toch.... het blijft een huisdier waar je als achtjarige wel bijna je hele leven mee hebt geleefd.... Wens Vera sterkte....
BeantwoordenVerwijderenAch, dat is toch altijd heftig, zeker voor een 8-jarige. Jullie hebben het goed afgesloten hoor!
BeantwoordenVerwijderenach ja, herkenbaar........zo begroeven wij altijd de konijntjes, met z'n allen ontroostbaar! Nou ja, kinderen en moeder ook een traantje, DH deed het zware werk.......;;))
BeantwoordenVerwijderenleuke Stulpen!!! Ziet er erg goed uit bij jou......ik ben er denk ik, een beetje te oud voor, haha
fijn weekend, succes met de vloer na je workshop!!!
Liefs, Syl
Ach wat triest voor Tony...maar je hebt het weer goed afgesloten...aks ik denk aan alle dieren die hier begraven liggen...bijna een kerkhof...;-)
BeantwoordenVerwijderenWat wordt je kamer mooi!
Wij gaan de voorkamer ook onder handen nemen...nu eerst druk met de bijkeuken,maar de plannen zijn al leuk!
Mooi zoals jullie samen afscheid hebben genomen van Tony. Als is het 'maar' een huisdier, hetbis toch verdrietig, zeker voor Vera.
BeantwoordenVerwijderenIk moest wel grinniken om de blogtitel.
Ach wat sneu. Wat heeft hij een mooie doos en afscheid gekregen.
BeantwoordenVerwijderenAch wat zielig voor Tony, hij is wel in heel mooi doosje begraven.
BeantwoordenVerwijderenJe brei werk wat zie dat er allemaal mooi uit, je heb wel een paar gouden vingers meiske.