Breiwerk en wat drama voor de liefhebber

Het is alweer ruim een week geleden dat ik een berichtje heb geschreven. Hier hadden alle huisgenoten vakantie, alleen ik mocht gewoon aan het werk. Verder heerste hier ook nog eens flink de griep. Daar mocht ik wel aan mee doen. :-(  Ik snotter nog steeds maar langzaam gaat het iets beter.
Tussen de bedrijven door dus maar een paar sokken gebreid. Verder vroeg het bed in met het laatste boek van Chiaverrini Sanoma Rose. (zie, toch iets quilterigs LOL)
Hier het paar sokken welke klaar zijn. Er moeten alleen nog leren zooltjes onder worden gehaakt, zo worden het dan de sloffen voor komend winter voor de jongste DD.

Ik ben ook nog een ander paar voor haar aan het breien. Eentje met gaatje op de wreef. Daar moet de 2de nog van gebreid worden.

Ook ben ik een tijdje geleden met het aapje van Annita van Zij maakt het begonnen. Jacobus! Nu alweer een week niks aan gedaan want daar moet je echt het hoofd bijhouden en dat lukte niet met een hoofd vol snot. Het lijkt nog niet ergens op, maar zover ben ik. Bij het eerste been.

Ik las op het blog van Annita dat ze wel behoorlijk gepikeerd was over de opmerking bij Pauw en Witteman: "Je gaat toch niet voor je kleinkinderen breien he!" tegen Gerdi Verbeet. (meer kun je op Annita's blog lezen) Hetgeen Annita over zichzelf verteld vond ik wel frappant. Ook ik ben op mijn 40ste mijn baan (docent wiskunde) kwijt geraakt tengevolge van mijn handicap. Doordat ik aanvankelijk geen andere baan vond ben ik in het hobbycircuit terecht gekomen. Ook ik heb vaak ervaren dat elke vorm van hobby of handwerken wordt gezien als huiselijk gefreubel. Ook al werk je voor de groothandel, maak je artikelen voor hobbybladen, geef je cursussen aan winkeliers en ook al verdien je er je brood mee, blijkbaar wordt het niet gezien als serieuze plek binnen de werkende maatschappij. Jammer hoor, want ook mensen met deze bijzondere kwaliteiten verdienen dezelfde waardering als iemand die een "gewone" baan heeft. Toch werkt het blijkbaar niet zo. Handwerken wordt zwaar ondergewaardeerd!
En gelukkig heb ik heel veel handwerkende lezers dus die zullen me vast niet afvallen LOL! Wij weten welke therapeutisch waarde het heeft, en welk een vriendschappen er uit voorkomen. En wat een inspiratie je bij elkaar kan op doen! Ze weten gewoon niet wat ze missen!

Voor de mensen die na al dit breiwerk en het betoog over handwerken toch meer drama willen, moeten maar even naar onderstaand filmpje kijken.

Heel fijn weekend allemaal.